Dakar 2011 oczami zawodników Orlen Team

– Wszyscy dostaliśmy w tym roku mocno w kość. Dużo dziur, piasku, fesz-feszu. Odczułem ten rajd jako trudniejszy, niż poprzednie, choć dysponowałem samochodem, który z takimi wymaganiami radzi sobie bardzo dobrze. Duży bagaż kilometrów i godzin spędzonych w samochodzie dał o sobie znać pod koniec rajdu. Po powrocie do Polski wcale łatwo o odpoczynek nie było, miałem wiele obowiązków, spotkań z kibicami, ale to były bardzo przyjemne dla mnie chwile. Wyszedłem z założenia, że najlepszym sposobem na odpoczynek jest trening i pojechałem parę razy do lasu na śnieg, na oponach kolcowych. Adrenalina pozwoliła mi stanąć na nowo na nogi i zregenerować siły. Jestem gotowy do kolejnych wyzwań. Jesteśmy w trakcie rozmów dotyczących nadchodzącego sezonu. Bardzo chciałbym kontynuować współpracę z moim głównym sponsorem, PKN ORLEN, który bardzo mi zaufał i zainwestował w naszą załogę, we mnie i w Jean-Marca. Nie zawiedliśmy i wierzę w to, że ten i tak dobry wynik jeszcze poprawimy. Oby już w przyszłym roku – prorokuje Krzysztof Hołowczyc, piąty w tegorocznym Dakarze.



Po powrocie do Polski zawodników ORLEN Team czekała regeneracja sił przed kolejnym sezonem. Musieli także na nowo przystosować się do codziennego funkcjonowania, co jak się okazało, nie było takie proste.

– Wszyscy, z którymi rozmawiałem – zawodnicy, mechanicy – przez kilka dni po powrocie nie potrafili normalnie funkcjonować, skupić się na codziennych rzeczach. Wcześniej przez dwa tygodnie byliśmy skoncentrowani w stu procentach na jeździe po dwanaście godzin dziennie, mechanicy mieli stres związany z przygotowaniem sprzętu. Sporo czasu zajęło nam, zanim zdołaliśmy zacząć myśleć o sprawach przyziemnych tu w Polsce. Co do samego rajdu, trudność trasy w ciągu trzech lat ścigania w Ameryce Południowej w zasadzie się nie zmieniła. Nowością było zróżnicowanie na odcinkach specjalnych i wytyczenie ich osobno dla samochodów, motocykli, quadów i ciężarówek. Tego jeszcze nie było. Nie zaliczyłem żadnych wywrotek, więc nie byłem potłuczony i posiniaczony, motocykl był nienaruszony i nie miałem z nim problemów. W takiej sytuacji zupełnie inaczej się jedzie. Codziennie mieliśmy masaże, do każdego etapu przystępowałem w stu procentach sprawny. Oczywiście przy tak długiej jeździe odczuwa się skutki ogromnego wysiłku i żaden masaż ich nie usunie. Jak dojechałem na metę to czułem, że mógłbym pojechać w drugą stronę. Nie byłoby łatwo, ale dałbym radę – zapewnia Jacek Czachor, 11. na mecie Dakaru.