Moto Guzzi Griso - włoski moto-szyk

Zawieszenie w dużej części pozostało niezmienione. To akurat cieszy, ponieważ Griso był jednym z najlepiej prowadzących się motocykli na planecie. Być może taką skuteczność podwozia motocykl zawdzięcza temu, że fabryka Guzzi położona jest u podnóża Alp. Motocykl ze wspaniałą płynnością i doskonałą precyzją pokonuje ciasne łuki i zakręty o promieniu 180 stopni, jakby nic nie robił sobie ze swojego długiego rozstawu osi. Nigdy nie wpada samodzielnie w zakręt oferując doskonałe wyważenie przy każdej prędkości i zapewniając wzorowo neutralny proces złożenia. Kierownica rzeczywiście jest węższa niż w poprzednim modelu, ale na pewno nie można jej uznać za wąską. Zmusza kierowcę do rozciągnięcia ramion, ale pozycja jaką wymusza, okazuje się być wyjątkowo wygodna. Przyczynia się do tego zmieniona pozycja podnóżków kierowcy, które jak wspomnieliśmy wyżej są teraz przesunięte bardziej do przodu.



Podczas jazdy testowej okazało się, że pęd powietrza nie jest takim aż takim problemem, jakiego można by się spodziewać sądząc po konstrukcji. Jedyne co przypomina o tym, że nie mamy do czynienia z nowoczesnym, sportowym motocyklem to zbyt gwałtowne nurkowanie przedniego zawieszenia na hamowaniu. Układ hamulcowy działa tak, jak w przypadku większości produktów pochodzących od Brembo. Mamy do dyspozycji dużą moc, przewidywalność i wyczucie. Dzięki tym cechom możemy skutecznie hamować w każdych warunkach, nawet kiedy na ulicy stoi deszczowa woda. Trzeba jednak przyznać , że Griso prowadzi się specyficznie i trzeba się nauczyć jeździć nim płynnie zmieniając kierunki. Agresywne rzucanie go „na ucho” powoduje problemy z miękkim przednim zawieszeniem, co w rezultacie zmniejsza precyzję prowadzenia. Warto wspomnieć o skrzyni biegów, ponieważ była ona od dawna słabą stroną Moto Guzzi. W przypadku Griso nastąpiła duża poprawa. Biegi możemy zmieniać szybko chociaż wchodzą w dosyć sztywny sposób. Równie dobrze spisuje się przeniesienie napędu na tylne koło przy użyciu kardana. W praktyce różnica pomiędzy napędem łańcuchowym nie jest wyczuwalna. Mamy do dyspozycji tą samą szybkość reakcji bez babrania się w smarach. Jak to możliwe, że opisałem nowego Griso V9 jako motocykl niemalże idealny?