Włosi pewnie będą jeździć szybciej... A my?

Ogólny stan dróg w Polsce pozostawia wiele do życzenia i sprawia że pod tym względem jesteśmy daleko za standardami znanymi z wielu innych krajów Europy. Niemniej jednak również w Polsce jest wiele miejsc, w których względnie bezpiecznie można więcej pocisnąć bądź odkręcić.

Niestety znaki ograniczające prędkość maksymalną oraz liczne fotoradary skutecznie potrafią zniechęcić do szybszego, niż wydawałoby się że można, poruszania się po drogach. Kwestia ta dotyka w dużej mierze np. kierowców zawodowych, którzy śpieszą się, by być na czas w wyznaczonym miejscu. Ograniczenia dotykają też motocyklistów, dla których prędkości rzędu 100-130 km/h na dobrej „przelotówce” są zazwyczaj męczące.

Osobiście nie należę do grupy bikerów, którzy bez względu na wszystko pędzą zawsze na złamanie karku. Staram się jeździć z głową i ostrożnie, ale przecież jak widzę na znajomej mi dwupasmówce, bez bocznych dróg, prostej, równej i przewidywalnej nielogiczne ograniczenia to aż mi ciśnienie skacze! Odkręcam więcej mocniej, licząc że nie napatoczę się po drodze na „suszarkę" stróżów prawa oraz że nie zostanę bohaterem amatorskiej produkcji filmowej ze spektakularnym pościgiem rodem „Bullita”.

Problem ograniczeń prędkości mocno dyskutowany jest ostatnio we Włoszech. Byłem tam dwukrotnie i muszę przyznać, że mają oni gdzie pocisnąć. Między miastami autostrady często trzy-czteropasmowe, równe, dobrze oznakowane, a na nich mnóstwo aut i motocykli zdolnych rozwijać ogromne prędkości. Zresztą w większości europejskich krajów widziałem fajne „ścieżki”, na które spokojnie można by było przenieść ograniczenia z niemieckich autostrad typu "no limits".