Honda Forza - najlepszy przyjaciel mieszczucha

W nazwie skutera Hondy znalazło się słowo „Forza”. We Włoszech, gdzie w miastach ten typ pojazdu jest bardzo popularny oznacza to „moc”. Czy nazywanie w ten sposób jednośladu napędzanego silnikiem o pojemności zaledwie 250 centymetrów sześciennych ma sens? Szukałem uzasadnienia tej decyzji i mocnych stron pojazdu w warunkach wielkomiejskich.

Przed rozpoczęciem testu Hondy Forza 250 miałem pewne obawy. Po pierwsze nie wiedziałem czy odnajdę się na skuterze będąc przyzwyczajonym do motocykli, po drugie czy skuter z bezstopniową skrzynią biegów może dawać jakąkolwiek przyjemność z jazdy, po trzecie czy dwieściepięćdziesiątka da radę na ulicach Warszawy, gdzie wiele samochodów jeździ dużo szybciej niż pozwalają na to przepisy ruchu drogowego. Poza tym nie ukrywam, że moje zdanie na temat skuterów nie jest najlepsze – po prostu ich nie lubiłem, bo uważam, że nie można czerpać przyjemności z jazdy nimi. Mimo to rzut oka na dane techniczne i opis pojazdu wzbudził moją ciekawość. Czy faktycznie schowki są takie duże? Czy bezstopniowe przeniesienie napędu wspomagane elektroniką zadziała tak dobrze jak obiecuje producent? Czy silnik jest dynamiczny i oszczędny? Narażając się na utratę misternie budowanego wizerunku twardego motocyklisty rozpocząłem test skutera.

Jak wygląda ten maxi skuter każdy może zobaczyć na zdjęciach. Niektórzy powiedzą na pewno, że jego stylistyka jest nudna , czy pozbawiona agresywności. Moim zdaniem jest ponadczasowa i spokojna, ale przecież nie mamy do czynienia z pojazdem sportowym, ale takim, który ma pozwolić na wygodne przemieszczanie się. Faktycznie, w czasie testu nie mogłem narzekać na komfort i brak miejsca. Szeroka kanapa wyposażona w niewielkie oparcie pozwoliła na przyjęcie wygodnej i odprężonej pozycji. Musiałem tylko uważać na to gdzie są moje kolana, ponieważ przy mocniejszym skręcie nie trudno o ich kontakt z kierownicą.