Pure - pokonać grawitację

Twórcą gry Pure jest Black Rock Studio znane wcześniej pod nazwą Climax. Dziełem wytwórni są m.in. gry kultowej serii MotoGP z lat 2002-2007. Obce nie są im również produkcje o tematyce ściśle powiązanej z czterokołowcami. Bogate doświadczenia twórców dają obietnicę naprawdę dobrej zabawy przy testowaniu ich kolejnego dzieła. Mam wielką nadzieję, że moje oczekiwania zostaną spełnione!

Po dość długo trwającym procesie instalacji i pierwszym uruchomieniu gry czeka na nas przejażdżka treningowa. Żeby przejść do właściwej części gry musimy najpierw opanować przynajmniej podstawy sterowania czterokołowcem. W nauce pomaga nam głos komentatora, który udziela cennych porad i sugestii. Początkowo, ze względu na konieczność operowania kilkoma klawiszami jednocześnie, wszystko wydaje się być dość skomplikowane, ale już po kilku minutach staje się banalnie proste. Należy do nas kierowanie, otwieranie przepustnicy, balansowanie ciałem i wybijanie się na wszelkich pagórkach. W trakcie lotu przy pomocy kolejnych klawiszy i ich kombinacji ze strzałkami kierunkowymi wykonujemy powietrzne akrobacje. W sumie do sterowania trzeba używać sześciu, czy siedmiu palców. Jest to gra zręcznościowa, jednak z pewną domieszką symulatora… Znaleziono tu dość ciekawy kompromis między tymi dwoma rodzajami sterowania. Z jednej strony wymaga precyzyjnego opanowania jazdy w ciągłym uślizgu, ale z drugiej wybacza nam wiele błędów.

Po wykazaniu się podstawowymi umiejętnościami trafiamy do głównego menu. Spotykamy się tu z przejrzystym wykazem wszystkich dostępnych trybów gry. Do wyboru mamy „World Tour”, „Pojedyncze zawody” i „Trening”. Nie zabrakło też możliwości gry sieciowej oraz gry w sieci lokalnej. Znakomitym urozmaiceniem jest tryb „Garaż” dający możliwość stworzenia od podstaw własnego quada i wystartowania nim w zawodach.

W każdym z trybów spotykamy się z trzema rodzajami rywalizacji – „Wyścig”, „Sprint” i „Freestyle”. W czasie wyścigu musimy zmierzyć się z 15-stoma przeciwnikami i w jak najkrótszym czasie wykonać trzy okrążenia. W trakcie dalekich skoków wykonujemy efektowne akrobacje, dzięki którym zostaje doładowany „pasek adrenaliny” widoczny u dołu ekranu. Zapełniony pasek możemy wykorzystać do dynamicznego przyspieszenia z użyciem podtlenku azotu, albo też pozostawić zapełniony i mieć dzięki temu dostęp do bardziej skomplikowanych trików.