Harley-Davidson XR1200 - Good Vibrations

Podczas Demo Truck Tour organizowanym przez warszawskiego dealera marki Harley-Davidson miałem okazję przejechać się modelem XR 1200. Wtedy, podczas krótkiej przejażdżki dał się poznać jako mocno wibrujący, ale dający poczucie pewności dzięki pozycji kierującego, zawieszeniom i hamulcom. Teraz trafił do naszej redakcji na dłużej, więc mogłem przyjrzeć mu się bliżej i w różnych warunkach sprawdzić jakie są jego mocne i słabe strony.

Harley-Davidson XR1200 już na pierwszy rzut oka wygląda na wyprodukowany przez firmę z Milwaukee za sprawą wyeksponowanego dużego silnika w układzieV2. Klasyczna sylwetka motocykla nawiązuje do sportowego modelu XR750 . Elementy takie jak podwójny układ wydechowy, opony w sportowym rozmiarze czy przedni widelec upside-down wskazują, że od XR1200 można oczekiwać ponadprzeciętnych osiągów. Jednocześnie prostota i brak jakichkolwiek ozdobników oraz skromne wyposażenie powodują, że wiele osób powie o nim „prawdziwy motocykl”.

Potwierdzenie wyglądu znalazłem w danych technicznych, gdzie producent obiecuje niebagatelne 100Nm momentu obrotowego. Po sprawdzeniu poziomu oleju na bagnecie przymocowanym do pomysłowo zamykanego korka i zapoznaniu się z podstawami obsługi, czując respekt przed masą i chyba legendą pokonuję pierwsze metry. Okazuje się, że XR 1200 nie jest trudny w prowadzeniu nawet przy małych prędkościach, a obsługa jest prosta. Konieczne było przyzwyczajenie się do obsługi kierunkowskazów – każdy z nich włącza się i wyłącza odpowiednio lewym i prawym kciukiem.

Mimo nieodpartej chęci skonfrontowania motocykla z asfaltowymi zakrętami postanowiliśmy zacząć test przewrotnie, bo od środowiska naturalnego modelu XR750, do którego testowana maszyna mocno nawiązuje. W ten sposób trafiliśmy na tor żużlowy stołecznej Gwardii gdzie choć przez chwilę mogliśmy poczuć choć odrobinę amerykańskiego dirt track’u. Oczywiście ze względu na typowo szosowe opony Dunlop Qualifier i masę wynoszącą po zatankowaniu niebagatelne 260kg XR1200 nie nadaje(nadawał) się zupełnie na luźne nawierzchnie, jednak próba startu i uślizgi tylnego koła dawały dużo satysfakcji, a dzięki nisko umieszczonemu środkowi ciężkości i liniowo oddawanej mocy były w pełni kontrolowalne.