Wspomnienie wszystkich bliskich zmarłych motocyklistów

Niewątpliwie, żal po stracie bliskich, a szczególnie tych, którzy „mogli jeszcze pożyć” przepełnia nasze serca. I może z tego powodu, nie po raz pierwszy zresztą, zastanawiać się będziemy czy jest sens narażać nasze zdrowie i życie, aby przypadkiem nie skończyć tak nieszczęśliwie jak oni?

Nie ma tu jasnych odpowiedzi. Bo z jednej strony można zrezygnować z tego sportu i tym samym ustrzec się przed ewentualnym nieszczęśliwym wypadkiem. Ale pozostanie pytanie: czy nasze życie będzie rzeczywiście takim o jakie nam chodzi? Czy bez przygody z moto będziemy się rzeczywiście życiowo realizowali?

Nie wiem. Każdy osobiście musi podjąć tę ważną w swoim życiu decyzję i liczyć się ze wszystkimi jej konsekwencjami. I może także po to warto udać się w tych dniach na cmentarze, żeby patrząc na groby tych co odeszli i modląc się za tych zmarłych, może po raz pierwszy w życiu odważyć się żyć i Sensem wypełnić nasze dni.

Niech dobry Bóg da zmarłym motocyklistom łaskę przebaczenia grzechów,
a nam przebaczy to, że czasem boimy się żyć taką pełnią, jaką żyli niektórzy z nich.